Ölüyor insanlık gözler önünde,
Bu işe bir çare bulmamız lâzım.
Nâşeref kahrolmaz, sen yazdın diye,
Aslolan eylemdir, bilmemiz lâzım.
İlk günâhı her an işliyor Kâbil,
Feryatlar semâda, giryeler sebîl.
Beklemeyin, gelmeyecek ebâbil;
Bizim, tepesine binmemiz lâzım.
Kimse asî olmadı onun kadar,
O varsa -bil- ihanet var, ölüm var...
Gelsin istiyorsak dünyaya bahar,
Sel olup üstüne inmemiz lâzım.
Ne laftan anlıyor ne dinler bizi,
Tek bildiği aptal bir hayâl izi.
Yeryüzünden işte bu gereksizi
El ele verip de silmemiz lâzım.
Kayıt Tarihi : 20.5.2025 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!