En ağır en pahalı
Sevda yükü imiş bilemedim
Ne alan var ne satan
İlan yazısını silemedim
Nazlı gideceğim dedi
Ateş düştü içime
Hücrelerim birbirini yedi
Bir lokma ben yiyemedim
Ne biçim dert ne biçim iş
İş içinde iş varmış
Ne saç kaldı ne de diş
Dünya dar oldu sığamadım
Gözüm yolda gönlüm onda
Kaptan kaba girdim
Hayır, olur inşallah sonda
Ben Karanfile doyamadım
Koçoğlum vallah garibim
Âlemde bir dost bulamadım
Tek Allah dır sahibim
Kimseye derdimi diyemedim.
Kayıt Tarihi : 28.5.2007 16:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!