Sıla Hasreti Şiiri - Gülşen Balcı

Özledim sılamı burnumda tüter
Bu gurbet adamı çiğnemez yutar.
Güvenme babana senide satar
Baba diyeceğin adam kalmamış

Bir bilet alsamda düşsem yollara
Nasip olsa varsam bizim ellere
Bülbül olsam konsam gonca güllere
Güllerde kurumuş dalı kalmamış

Özledim sılamın toprak taşını
Sabah seher vakti öten kuşunu
Anamın yaptığı ayran kalacoşini
Kurumuş kürekler ayran kalmamış

Çıksam nomisora baksam bağlara
Okyanusta takılmışım ağlara
Selam olsun sıladaki sağlara
Selamımı alacak kimse kalmamış

Bu beden yürekte ne acılar saklar
Simsiyah saçıma hep doldu aklar
Azrail gelirde bizide yoklar.
Artık dayanacak gücüm kalmamış

Ana baba kardeş toprakta yatar
Yeter zalim felek bu acılar yeter
Nur Şahin ah çeker dumanı tüter
Yıkılmış ocaklar duman kalmamış

Memleket özlemi sinemi dağlar
Kurumuş ağaçlar bozulmuş bağlar
Aklıma geldikçe gözlerim ağlar
Ağlayan ağlaya yaşda kalmamış

Akaltın suları soğuk akardı
Duvarın üstünde güller kokardı
İshak babam arılara bakardı
Arılarda ölmüş kovan kalmamış

Köyümü sorarsan Kutlu köyünden
Soyumu sorarsan Balcı soyundan
Nasip olsa içsem Akalt suyundan
Artık söyleyecek sözüm kalmamış.