Sıkıntı Şiiri - Ayşe Uçar

har içinde nar
karanlığın süzme yoğunluğunda ölüm
dünya ağlamaklı zamanların ön versiyonu
terk ettiğimiz insanlığımızın kalıbına hiçbir şey sığmıyor
yaşamak yaşlı yüreğimizde sendeleyen eteği kırpık rüzgâr
ne yana estirsek orası uçurum
ne yana dönsek orası mahşer

elleri yok huzurun ve mutluluğun
çatlak bir bardak gibi su sızdırıyor ömürler
ruhlarda yok hiç vahdaniyet
herkes ayrı tenden ayrı telden
dökülüyor

kalpler çürük düşler pazarı

yine de
herkes kardeşlikten bahsediyor
herkes aşktan güzellikten dem vuruyor
kötülük saltanatını kurmuş ahkam kesiyor adaletten
hak hukukun tozunu attırmış ipliğini pazara çıkarmış
doğruluk dürüstlükten
nutuk atıyor

yalandan kim ölmüş ki
öyle bir çağ ki baştan ayağa dert
baştan ayağa sıkıntı

pusulaya klavuza rüzgâra gerek yok
gemisini yürüten herkes kaptan

ve sübhanallah

110102025:1318