Şiirlerin kalbinde açan bir güldüm.
Senin varlığında yerimi buldum.
Güzelleştim, yeşerdim, dallandım.
Senin sesinle, nefesinle ben hayat buldum.
Oysa ki zehirliydi, dikenliydi her harfim,
Çorak ve yorgun, bir bataklıktı yüreğim,
Sen geldin, yüreğinle her şeyi temizledin.
Sevginle kurumaya yüz tutan ruhumu yeşerttin.
Şimdi senin eserin bir bahar bahçesiyim,
Senin sevginin izini taşır her çiçeğim,
Seninle açan ve kaybolmayan bir gülüm,
Ve bir önür senin sevginle mutlu büyürüm.
Ayrılığın soğuk rüzgarı eserse,
Yine kurur içimde her bir çiçek.
Zehirli sarmaşıklar yine saracak,
Güzelliğim solacak, yüreğim ölecek.
Seninleyken bahar, sensizken kışım.
Benim toprağım sensin, sensin benim canım.
Gitme, gidersen bu şehirde kaybolurum,
Gitme, solmasın içimdeki bu güllerim.
Ellerinde büyüyen bir çiçeğim ben.
Söküp atma beni, bırakma öyle.
Senin sevginle yaşarım,
Sensizliğinle yok olurum.
Güneşimi benden alıp gitme.
Karartma dünyamı, eyleme hüzün.
Umutsuzlukla doldurma beni.
Solmasın kalbim, olmasın hüzün.
Seninleyken varım, seninle ben.
Açar çiçeğim, yeşerir bahçem.
Tüm kötüleri def edip,
Seninle bir ömür sürelim...
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 14:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!