1-
Aşk kendi içinde geçiyordu
Olgunlaşmış meyve gibi
Dalından düşmüşlüğüyle
2-
Sen benim üzüldüğüme bakma, geçer gider derim; geçmemiş olsa bile… Bir şiir yazarım. Bir yazıya damlarım. Belki bir kuş olup kanatlanırım. Yalnız bir masaldı demem, bir hayaldi diyemem… Şimdilerde gün sensiz başlıyor buralarda ve yine sensiz bitiyor en tatsız oluşuyla. Koskoca bir şehir, nasılda boş geliyor gözlerime. Yirmi (20) milyon insan koşturmacalar içerisine düşmüş ve bir kişinin eksikliği hepsini silip götürüyor. Bu şehir boş, bu şehir seninle hoş. Bu şehirde izler varsa senden yana, bilmelisin kokunun sindiği her köşe aşkın bahçesidir ve bilmelisin sen bahçesinde açıp büyüyen en nadide çiçeğisin… Sonrasına yazılmış özlem yazılarıyla bir hayatı kucaklayıp, yaşamak denilen yedi harfin içinden geçip gidiyorum senin dokunduğun, senin okunduğun en yaşanılası sayfaların içerisinden… Artık gelmene gerek yok. Nasılsa biz diye bir şeyde…
3-
Uğurluyoruz aşkı
Ardın sıra mendiller sallayıp
Ki içleri hüzün kokarken
Kokuşmuş şehrin
Herhangi bir sokağından
4-
Eksiktir gün
Yarın yoksa içinde
Yarım kalınca anladım
Bir parçamdan uzaklarda
5-
Yüzünde iki çeşme
Gamzelerini doldurur
Yüreğinden kopup giden
Hayal kırıklıklarıyla
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 21:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!