Şiir makinesi Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

İnsaf yahu, ne bu hız, ne bu telaş,
Şiir değil sanki, matbaa çalışır taş baş.
Daha birini sindiremeden düşer beşi,
Okur şaşkın, gözler kör, ruhlar da fişi.

Makinalı tüfek gibi mısra yağmuru,
Her satırda bir kurşun,
ama yok duygunun hamuru.
Kıyma makinesi gibi şiir çekenler,
Et değil bu, kelamdır;
biraz insaf, biraz değer!

Şiir dediğin bir dem, bir nefes ister,
Bir susuş, bir bakış, bir iç çekiş yeter.
Ama yok, günde on şiirle yarışta olanlar,
Sanır ki çoklukla gelir alkışlar.

Az şiir, çok ilgi getirir der eskiler,
Bir mısra bazen bin gönülde yer eder.
Anlayana anlatılır bu söz elbet,
Anlamayanlar... meclisten dışarı, buyursunlar!