Şiir’leş’mek Şiiri - Ömer Yücekaya 2

sen durduruyorsun kanımın çavlanını
bana kalsa…
bir intihar şelalesi gibi uçurumlarına dökülüp
rüzgar yeleli yılkı atları gibi
soluk soluğa hep sana koşacağım

Matruşka bebekler gibi çoğaltacağım seni
sabah akşam seni anlatacak haber bültenleri
yeşilse gözlerin
sarıysa saçların
kırmızıysa dudakların olacak trafik ışıkları

şırıl şırıl sesin akacak çeşmelerden
hep adın yazacak şehrin billboardlarında
hınca hınç seni taşıyacak taksiler ve otobüsler
beş çaylarında seni konuşacak
lafazan mahalle kadınları

yüzünü güneşe dönen sarışın günebakanlar gibi
hep sana döneceğim yönümü
hiçbir kadının sığmadığı bavulumu
tıka basa seninle doldurup
hep seninle çıkacağım o uzun yolculuklara

sen kesiyorsun yollarımı
bana kalsa…
bu şair hırkasını üstümden sıyırıp
ateşe sevdalı bir ateş böceği gibi
avuçların da yana yana
şiir olacağım…