Sen gülerken,
ay kokuyor gamzelerin
bir mehtap gibi süzülürken üstüme gözlerin…
ben oturup şiirler dokuyorum gül dudaklarına…
gül gülüşün ki, tüm acılarıma iyi gelecek kadar güzel...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Rüzgar estiğinde
kokun dağılmasın diye
seni yüreğimden
ve şiirden yaptığım bir yeşil yaprağın tenine koyuyorum…
sevebileceğim kadar sevip
sonra örtüp üstüme gülüşünü uyuyorum...
Harikaydı ustad....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta