Şiiri rüzgara benzetirim nedense hep
Hiç beklenmedik bir anda, bir ilhamla gelir.
Engel olmak mümkün değildir
Şiir
Zamanın daima içindedir
Tıpkı rüzgar gibi gezer şehrin her sokağını
Her mevsim başka biçimdedir
Fırtınaya dönüşür bazen içinde
Darmadağın eder seni
Bazen serin serin esen meltemdir
Kabayel olur içindeki karları eritir
Lodos olur tarumar eder gemilerini
Yaprakların döküleceğini haber verir
Yahut çiçeklerin açacağını bir kez daha
Ölümü hatırlatır mesela
İçin ürperir
Yalnızlığını vurur yüzüne yüzüne
Ve sığınacağın limanı gösterir
Hüzün şiirdedir
Umut şiirdedir
Özlem şiirdedir
Âşk zaten başlı başına bir şiir
Yaşadığı çağa ayna tutabilir
Bir katilin yahut bir cankurtaranın
Aklında mutlaka vardır bir şiir
Ezberinde kalmasa bile
Her insanın kıyısından kenarından geçmiştir
Tıpkı bir rüzgar gibi
"Ben bunu bir yerden hatırlıyorum"
Dedirtmiştir
Bütün bir ömrü boyunca
İnsan şiirlerle demlenir
Şiir insanın kalbinde
Her mevsim
estikçe şekillenir
Ve yine şiir
Acının en büyük
Şahididir...
Kürşat Sungur
Kayıt Tarihi : 21.12.2024 02:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!