Şimdi ben başka bir şehirde aşkı öldürüyorum.
Kuşlar ölüyor, söz ölüyor, inanç ölüyor.
Bir ses duyuyorum sonra, ağlayan bir şiirin yasını tutuyorum.
Çoğaldıkça çoğalıyor şiir işlemeli sayfalar.
Kapatamıyor yine de silüetini.
Kalemimin ucunu karanlığa bandırıyorum.
Gözlerin gibi kara oluyor şiirlerim.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta