Şimdi ben başka bir şehirde aşkı öldürüyorum.
Kuşlar ölüyor, söz ölüyor, inanç ölüyor.
Bir ses duyuyorum sonra, ağlayan bir şiirin yasını tutuyorum.
Çoğaldıkça çoğalıyor şiir işlemeli sayfalar.
Kapatamıyor yine de silüetini.
Kalemimin ucunu karanlığa bandırıyorum.
Gözlerin gibi kara oluyor şiirlerim.
Sonra ağlıyorum.
Gözlerimden dökülüyor şiirin sancısı da, sen çıkmıyorsun.
Ben şimdi başka bir şehirde seni öldürüyorum.
Ölmüyor acı, ölmüyor umut, ölmüyor intikam.
Seni düşünüyorum sonra.
Güzelin bir bahanesi olmamalı gülmek için.
Aynaya bakıyorum, ağlıyorum.
Çarptıkça çarpıyor şiirin nabzı.
Sayfalar doluyor, sigaramı sayfalarla yakıyorum.
İsleniyorum, içleniyorum, işleniyorum.
Şiir çağıyor beni, gidiyorum.
Başka bir şehirde ben ölüyorum.
Şiir bir önsözdür diyorum.
Unutmalı öyleyse, unutmak için seni,
Önce şiiri unutmalı.
Şiir yakıyor beni.
Ölüyorum...
Kayıt Tarihi : 20.4.2023 23:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2013
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!