Bu gece yine sarhoş eden anıları, yalnızlık kadehime doldurup, doldurup içiyorum. Sarhoşum ve zil zurna ağlıyorum.
Ocak dolusu yakarak geçmişi, savrulan dumanın içinde kaybolup isiyle lekeleniyor gecem.
Günlerin eteğine de asılıp, gitmek istemiyorum yarına.
Rotasız ve dümensiz gemide gibi şimdi güçsüz - umarsızım, ölümü özletiyor pişmanlığım.
Hatırlamamak için unuttu gibi yaparak;
yeminlerde ederek hatırlamıyorum diye kendi kendime,
yanıtını bulamadığım sorularla çevrili çaresizim.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta