parmağının uçundan düştüm tanrının
derme-çatma bir kondu misali
bir şiir sabahında ansızın
Anne kucağında öykündüm ilkin
Sonra babam muştuladı kulağıma
‘oğlum’ pardon ‘şiir’ diye
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta