parmağının uçundan düştüm tanrının
derme-çatma bir kondu misali
bir şiir sabahında ansızın
Anne kucağında öykündüm ilkin
Sonra babam muştuladı kulağıma
‘oğlum’ pardon ‘şiir’ diye
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta