SİHİRLİ KEMAN
Yine o büyüleyici keman sesi yayılmıştı evin dört bir yanına… Her notasında insanın içine işleyen sihirli dokunuşlar saklıydı sanki. Yine kedimizi alamamış ve aralık kapıdan büyükannemizi izlerken bulmuştuk kendimizi. (fonda keman sesi hayal edin ;)
Müziğin bitmesiyle birlikte bir alkış sesi koptu, o minicik avuçlardan çıkan ses, Zeynep’in küçük yüreğinin heyecanını yansıtmaya yetiyordu.
-Harikasın büyük anne, senin böyle keman çaldığını bilmiyordum. Bana da öğretir misin?
- Tabi öğretirim, dedi büyük anne ve kemanı meraklı gözlerle bakan küçük çocuğa uzattı.
Zeynep’in minik elleri kemanla buluştuğunda, yüzündeki gülümseme görülmeye değerdi. Küçük kız bir yandan o büyülü sesi çıkaran aleti tutmaya çalışıyor bir yandan da sorularına devam ediyordu.
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
ilk deneme için gayet başarılı bi öykü. tek eksiği sanırım biraz siyasi bilgi. kaleminize sağlık güzel bi anlatımınız var.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta