Ufku görünmez günde, meğer ne çok yanılıp,
Puslanmış sevgi sağmış, duruna sığınmışım
Hande kara duvakken, meğer ne çok ağlayıp
Avunç ağıdı yazmış, ukdene sığınmışım
Yokluğunu yok sayıp, yalan varda kalarak
Tebessümün içine, sırdan acı salarak
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Hande-i gül cemalin,
Asaletten duvaklı
Pus tutsada sevgiler
Pus arıdır,pus paktır
Köz yatağı gül olsun
Özmihengin sevgi
Yüreğin incinmesin
Asaletin göz doyursun
Kalemin ve yüreğin daim olsun.Tebrik ediyor güzel paylaşımını tam puanımla selamlıyorum.Duğubayazıt'tan selamlar,sevgili yavrularınıda öpüyorum.
Şiirinizin ölçüsü ve melodisi yerli yerinde sayın Şükran Ay, kutluyorum ...
Elinizi uzattığınızda elini tutamasanız da var olduğunu bilmenin sığınabilmek gibi son perde güven duygusunu gene de her şeye rağmen yaşamın aşk adına verdiği bir armağan olarak görmek gerekir ...
Yüreğinize sağlık ..
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta