El ele yürüdük suçlu çocuklar gibi
Arkamızda bıraktık bütün yaşanmışlıkları,
Âdem ile Havva’nın cennetten sürgünü gibi
Kalpte sadece sezginin hüznü kalmıştı.
Büyük bir yalnızlık korkusu sardı benliğimi,
Sensizliği yaşayamam der gibiydi gözlerin.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
