Sığınaktaki ışıklar sönünce

Işıklar söndü
karanlığın soğuk bakışları içinde
dolaştım gözlerimle sensiz duvarın gölgesinde
ellerimle okşadım yalnızlığımı
kapandı kapılar geceye hüzünlü
teypte sıla türküleri yüreklerde ayrılık
gece dargın
duvarlar soğuk nemli
ışık yorgun odada yalnız
karanlık
bir yanda kapıda nöbetçi
uykuya yorgun düşmüş
masa başında terk edilmiş mektuplar
yarım bırakılmış cümleler
renkler süslemiş rüyalarımı
aşk
sevda
ayrılık
özlem
yabancılaştı her şey geceyle birlikte
dağınık kağıtlar arasında
kendimi aradım
bulamadım
sönünce sığınakta kayıp yüklü gözler
yıkık duvarlara döndüm okşayan yüzümü
kapadı usulca kiprikler yaşam gözlerimi
kulaklar sağır karanlığa teslim edilmiş gözlerde
türkülerde görmek istedim kendimi
gönülden ırak

26.01.1997 Berlin