İstanbul sokaklarında yürüyorum,sessiz ve sensiz
Her şey ne kadar basitmiş meğer,ne kadar önemsiz.
Öyle bir çığlık var ki içimde,büyüklüğü kadar sessiz.
Acılarla beslenir oldum,yaşıyorum sebepsiz.
Vurgun yemiş balıklar gibiyim,kıyıya vuran
Buradan göremiyorum o kadar uzak ki karan.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta