Sigaramın külleri yere düşüyorsa ve ben bunu umursamiyorsam ,
artık hiçbir şeyi tutacak hâlim takatim yok demek.
ne seni, ne hayalini, ne de kendimi. Sadece
Dumanı izliyorum bu gece
bir kıvrımda yanağındaki gamze,
bir başka duman gözlerinin kenarında yitip gidiyor ,
Ama en çok,
hiç bakmadığın yerde yaşıyorum seni.
Orası, bana bile ait olmayan bir yokluk.
Gözlerinin kenarında başlayan çöküşüm,
şimdi içimde terk edilmis ,deprem gormus harabeye dönüştü bu gece
Ben bu sevdayla,
kendi içimde bir cenaze taşıyorum ,
Yalnız değilim…
İçimdeki her “ben”,
birbirine seninle veda ediyor istemeye istemeye,
Uyumak unutmak icin içtiğim her ilaç faydasız kaldı yine ,
Ruhum kör kuyularda ateşlerle dolu.
Dualarım göğe çıkmadan boğazıma düğümlendi bu gece
Ve doktorlar…
kalbime çare aramadılar bile.
Çünkü seninle kırılmış bir şeyi
kimse iyileştirmiyor, uğraşmakta istemiyor artık.
Bu gece yine ilaç aldım.
Yanlis anlama ,uyumak için değil,
biraz olsun seni susturmak için içimde.
Ama sen susunca ben daha çok bağırıyorum.
Ne çare, ne derman…
bir iz bile kalmıyor içimde .
Sana olan sevdam artık aşk değil ,tutku değil,
Bu, bedenimde dolaşan bir karanlık ,akrep zehiri ,belkide sülfür
Dermansiz Bir dert gibi.
Ve ben iyileşmek istemiyorum.
Çünkü seni unutmak,
kendimi gömmek olurdu.
Aynaya bakınca kendimi değil,
bana susarak bakan bir yabancıyı görüyorum. Elimi uzatıyorum elim aynaya çarpıyor,
Yorgun, çaresiz, göz altları mor , ağlamaktan bile vazgeçmiş…
Sadece ilaçlara tutunuyor,
çünkü başka hiçbir şey kalmadı ellerimde
Zaman bile düşüyor içimde.
Saatler çalışmıyor.
Sadece sensiz geçen her saniye,
ömrümden Asır gibi gidiyor.
Ve duman… Ah o duman ,
dumanlar artık yüzünü çizmiyor.
Sadece beni örten bir örtü gibi , odaya koltuklara duvarlara siniyor
Gizlemek için değil,
yok saymak için.
Bu gece bir daha sustum, sustum sesizce haykırdım.
içimde bir ben daha sessizce öldü.
Kimse duymadı.
Kimse görmedi.
Sen bile...
ben hâlâ oradayım.
İki kaşının arasındaki derinlikte ,
gözünün kenarında unutulmuş bir çizgide…
hiç bakilmamiş bir bakışta…
ve senin susuşunun yankısında.
Ben bu aşkı yaşamadım, yaşayamadım.
Bu aşk, beni istediği gibi yaşadı,
Öldürmeden öldürdü
Belkide süründürdü
Söylesene Yar söylesene
Sen ,
Mutlu musun ?
Yaren Atalar 🖤
Yaren AtalarKayıt Tarihi : 16.6.2025 20:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!