Sigara Dumanı Şiiri - Ayşenur Takak

Sigaramın dumanına hapsettiğimi sanmıştım seni
Her içime çekişimde
Yaktın geçtin içimi
Ama ayrılık günü geldiğinde farketmiştim
Sen gitmeye meyilliydin
Gözlerinden gitmek istemediğini anlasamda
Sen beni anlayamadın, ölüceğimi yokluğunda
O yüzden benzersin sigara dumanına
O sigara dumanı yol olurdu
Sanki gideceğin yol buydu
Karışık yollar ve çıkmayan sokaklar vardı içinde
Gidişin değdi gözlerime
Dudağımdan süzüldü bincerle gözyaşı
Ama sen..
Sen gittin
Birdaha dönmemek üzere gittin
Bittim
Kendime gelmemek üzere bittim.