Sigara Şiiri - Ertürk Tan

Sana değer verdim parayla aldım
Sense bu ömrümden çok şeyler çaldın
Yokuşa çıkınca nefesiz kaldım
Bilemedim zalimmişsin sigara

Ne nefes bıraktın ne kalp ne ciğer
Hepsini yedin sen birer birer
Meğer düşmanmışsın verirdim değer
Kısaltın ömrümü zalim sigara

Ben seni yaktıkça sen beni yıktın
Böyle bir savaştan sen karlı çıktın
Bütün damarları tıktıkça tıktın
Böyle gizli işin varmış sigara

Taşıdım yılarca hamalın oldum
Sense zehir oldun içime doldun
Kalp ciğer beden beynimi yordun
Meğer nankörmüşsün zalim sigara

Suç sende değil benim aklımda
Aptalmışım çok geç oldum farkında
Hiç hayır çıkar mı senin kokunda
Etrafına zehir saçtın sigara

Sevdim seni ayırmazdım yanımdan
Sanardım ki bir parçasın canımdan
Hiç kimsenin sözü geçmez yanımda
Sen hep bana hüküm ederdin sigara

Sanma ki aldatın sen yaptın hille
İçtik zehirini biz bile bile
İlk başlarken seni benzettik güle
Meğer sen iblismişsin sigara

Olmayacak artık senle dostluğum
Yasakladım sülaleme bir umum
Yüzün beyaz için zehirli kurum
Bacaya benzettin beni sigara

Gel kardeşim haram etme helal olan paranı
At elinden yanan o sigaranı
Sil temizle duman his pas yaranı
Yoksa bereketin siler sigara

Ertürk’üm fikrini aça bilirsin artık karar senin seçe bilirsin ölmek istiyorsan içebilirsin oku