Bazen öyle yorulursun ki, nefes almak bile ağır gelir.
Bir zamanlar kalbinin en derinlerinde büyüttüğün o hisler, şimdi sanki sana yabancı.
Sevilmek neydi, sevmek nasıl bir şeydi, unutursun.
Göz göze geldiğin anlar, gülüşler, dokunuşlar… hepsi birer silik iz olur hafızanda.
Artık her şey bitti.
Ne yaşanmışlıkların ağırlığı, ne hatıraların sızısı kalmalı.
Sıfırdan, yeniden…
Hiç yaşanmamış gibi.
Hiç sevilmemiş gibi.
Hiç görülmemiş gibi.
Ne yaşadık, ne hissettik, ne kadar inandık…
Hepsi, zamanı gelen bir rüya gibi dağılıp gitti.
Kendine en baştan bir hayat kurarsın.
Kırık parçalarını toplar, eksik yanlarını sarar, usulca iyileşirsin.
Ve bilirsin: Bu defa yükün sadece kendi kalbin olur.
Bu defa yalnızca kendin için başlarsın
Samira
Samira SamiraninsiiriKayıt Tarihi : 8.5.2025 12:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!