Sibel Öner Şiirleri - Şair Sibel Öner

HAYAT MI BU? - GALİBA


Öyle zor ki yaşamak bu alemde
Anlatamam
Öyle yıpratıcı ki bu hayat

HER GECENİN BİTİMİNDE


Bir şarkı,bir şiir olmak istiyorum
Gün boyu hep söylenen dilinde
Bir rüzgar,bir yel olmak istiyorum

MUTLULUK

Çiçekler açarken şarkı söyler lale
Tan ağarırken mutlu olur gönüller
Kuşlar cıvıldarken huzur dolar insan
Aşk sözcükleri mırıldanırken kulağına

NERDE KALDI İNSANLIĞIMIZ?

Kim icat etti bu yalnızlığı
Kör kuyularda boğuluyoruz
Suçumuz ne bilmiyoruz
Nerde kaldı insanlığımız?

UNUTMAM LAZIM


Nasıl bırakıp gittin
Yağmur taneleriyle beni
Vicdanın sızlamadımı senin

OHH BEE OHHHH


Boşluktayım be kardeş
Nasıl yaşanacak bilmiyorum
Dermansız bir dertteyim

SAF KIZ

Saf bir kız bilirim yaşadığım bu yerde
Onun bunun işine karışmayan kendi halinde
Ne karışmak ister,nede karıştırmak ister
Ama iyi eleştirilere herzaman açıktır.

DOSTLUĞA DAİR


Bas beni bağrına orada öleyim
Dosta giden yola kurban olayım
Sarmaşıklar gibi dostu sarayım

EĞER YAŞASAYDIM BEN

Umutlarımın tükendiği bu yolda
Eriyorum mum gibi
Damla damla akan kanımda
Ölüyorum hiç yaşamamış gibi

ERKEKLİĞE SIĞINAN ERKEK

Her erkeğim diyen etrafta kol geziyor
Almış sırtını abasını meydan okuyor
Yakmış tütününü,saygısızca üfürüyor
Oturmuş kahvede sıcak çayını höpürdetiyor