Sibel Öner Şiirleri - Şair Sibel Öner

S A Y E N D E

Sayende sevmeyi öğrendim
Aşkı,aşkın verdiği acıyı
Sevgiyi tattım sayende
Terkedilmişliğin verdiği ızdırabı

SEN? ? ? BEN? ? ?


Soğuk kara kışı bilirmisin SEN
Kara kışım şimdi BEN
Kuru ayaz gece yaşadınmı SEN

Kara,karalara bürünmüş
Gözyaşları dökülüyor
Ağlamaktan bıkmış
Gözleri görmüyor

Bırak senin gözyaşların

SEN YOKSUN

Şimdi yaşamıyormusun sanki sen
Ümit bağlayıp ardından koştuğum
Bir yaram var sadece kalbimde
Bir zamanlar sevginle coştuğum

S E V

Yıllarca kaybettiklerini beklersin
Kaderimmiş dersin katlanırsın
Belki birgün karşıma çıkar dersin
Çıkarsa,sev benim seni sevdiğim kadar

SENDE ÖLECEĞİM


Şarkılarımı dudaklarımdan atsalar
En güzel yıllarımı saklasalar
Beni sensizliğin hücresine atsalar

S e n i d e
Hep böyle gururla gezerim sanma

Seninde boynunu bükenler olur.
Her zaman ağlatıp gezerim sanma
Zulmüne karşılık verenler olur.

S E N İ N S E V D A N


Sadece ama sadece seni sevdim
Oysa sen başkasını
Sana hayatımı verdim oysa

SEN ÖLÜNCE Mİ? ? ?


Yaşadığımız bugünlerin sonu olacak elbet
Başka mekanlarda açacaksın gözünü sabret
Bulunduğun ortamda ne durumda olduğunu farket

SENSİZ YARINLAR VE BEN


S akın ol ki;
E mellerden bahsetme
N e ki;