Sibel Evşen Şiirleri - Şair Sibel Evşen

Yalnızım, seni arıyorum her yerde
Yalnızım, bu karanlık sokaklarda
Adım adım geçiyorum
Bütün köşeleri
Bir başka gölgeyi bulmak için…
Koşuyorum sana ulaşmak

Tutkularımın esiri olmuşum da yalnızlık canımı sıkıyor şu sıra
Hani “gelsen” diyorum yine
Otursak diz dize
Ama gelmezsin biliyorum
Bir şey var aramızda bizi ayıran
Tutkularım çocukluğumdan kalma

Sımsıcak gülüşünü özledim Bana bakan gözlerini, Sevgiyi fısıldayan sesini özledim Özledim seni,, Gecenin gündüzü, ayın güneşi beklediği gibi Bekledim seni. Nuh’un gemisindeymiş gibi yalnızım şimdi Hasret vurdu kıyılara Beynim düşünemiyor, başka bir şeyi Tek düşündüğüm içimi yakan bu özlem Nehirler aktı da denizlere Denizler okyanuslara ulaştı Bir tek sen gelemedin bana Hasret şimdi içimde. “gözümde tütüyor” derlerdi sevdikleri için Güler geçerdim Ama şimdi ÖZLEDİM SENİ Öylesine ki yüreği yanıyor Dudaklarım adını fısıldıyor durmadan Dua gibi dilimdesin şimdi Özledim, ÖZLEDİM SENİ SİBEL EVŞEN

Dün vardın aklımda beynimde
Seninle uyudum seninle uyandım
Dört gün dört gece
Mutluydum sen vardın
Hiç aklımdan çıkmadın.
Geri dönüp baktığımda

yorgun bir vedaydi bu
Dudaklarım git derken
yüreğim kal diyordu.
Yalvarıyordu...
Sense bir hayal olmak için
yüreğimde, ardına bakmadan gidiyordun....

sokak nasıl karanlıksa ruhumda öyle.
Bir güneş doğmasını bekliyor gece.
Yıldızlar sıkılmış göz kırpmaktan,
bitsin diyor bu işkence.
Hani korku filmlerindeki gibi.
Sessiz çığlıklar içinde..

adın huzur olsun senin
sevginin ışığı aydınlatsin dünyamı
mutluluktan ağlamak istiyorum ilk kez
cefasini çektiğim dünyanın
sefası da olmali..
gözyaşları nasıl akar mutluluktan

bir ses duysam senin sesin
uzakta birini görsem o sensin
ne zaman baksam birinin yüzüne
herkes sen
hiç bitmesin diye başladığımız masal
mutlu sonla bitmedi

Bir elmanın iki yarısı sandık birbirimizi. Hayallerimiz umutlarımizin üzerinde.
Kim daha çok seviyor derken.
Nasıl geldik bu hale.
Şimdi iki yabancı gözlerimiz.
Farklı şeyler yaşayıp farklı hayaller kuruyoruz.
Hiç için yanmazmi ey yar .

Üşüyor ruhum.
Oysa mevsim bahar.
Koşturmalı içimde bütün kelebekler. Titriyorumm.
Bir an sıcaklığa hasret.
Bekliyorum,
dayamışim sırtımı güneşe.