Ben bir eylülüm aslında
Sarı sıcak
Kavrulmuş yapraklar arasında
Azıcık Yeşil kalan
Bir tutam çim misali.
Ben bir eylülüm aslında
Kapını araladığın da hüzünlerin,
Sisli havanın çiğ kokusu sarar sanki
Bedenini.
O an ki.
Gözün değil gönlündür bulanan.
Keder dersin.
İlla ki anlamak mı lazım.
Oysa ne kadar güzeldir yaşamak
Değer veremediğimiz o anlar
Elimizden kaydığını fark etmeksizin.
Bazen bilerek görmezden geldiğimizin
Adıdır YAŞAMAK.
Güneş battı batacak
Baktığım yerler kırmızıya yakın
Maviden uzak.
Birazdan gecenin karanlığı düşecek
Yaydan fırlayan oklar gibi
Üzerime üzerime.
Kadın olmalı mesela
Öyle korkusuz
Cesur yürekli.
Canını canı için
Düşünmeden feda edebilmeli.
Bir tutam göz yaşıydı
Avuçlarımda sakladığım.
Tebessümlerimde
Buruk hüzünler var artık.
Yüreğim nafile.
Eskiden
Seni severdim biliyor musun?
Hem de çok.
Seni seviyorum bel ki
Ama çok değil.
Tuhaftır içim acıyor severken.
Uzaktır tutunamayan eller.
Kelimeler alev olur birden
Dökülür dilinden.
Yanar avuçların
Sıkarsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!