Ben bir eylülüm aslında
Sarı sıcak
Kavrulmuş yapraklar arasında
Azıcık Yeşil kalan
Bir tutam çim misali.
Ben bir eylülüm aslında
Kapını araladığın da hüzünlerin,
Sisli havanın çiğ kokusu sarar sanki
Bedenini.
O an ki.
Gözün değil gönlündür bulanan.
Keder dersin.
Bugün çok üşüyorum
Yavrucuğum.
Soğuktan değil inan
Titremem.
Tiksinmek bedenimi
Donduran.
Bir tutam göz yaşıydı
Avuçlarımda sakladığım.
Tebessümlerimde
Buruk hüzünler var artık.
Yüreğim nafile.
Eskiden
Seni severdim biliyor musun?
Hem de çok.
Seni seviyorum bel ki
Ama çok değil.
Tuhaftır içim acıyor severken.
Sen ben de kimseye
Benzemeyensin aslında.
Varsın
Dokunulasın
Ama yabancı.
Tensin
Uzaktır tutunamayan eller.
Kelimeler alev olur birden
Dökülür dilinden.
Yanar avuçların
Sıkarsın.
Eski güzlerde kaldı artık Lebissa.
Düşlediğimiz sevdalar
Geride tam olması geren yerde kaldılar.
Gel artık yolumuz bahar olsun
Yüreğinin
Uzaksa tutunamayan eller.
Kelimeler alev olur birden
Dökülür dilinden.
Yanar avuçların
Sıkarsın.
Göğüs kafesimin tam orta yerinde
Kimi yutkunamamak kimi de
Ağlamakla karışık bir şey bu.
Nedenli nedensiz sebeplerden dolayı kendime ettiğim Eziyet.
Üzülürüm ama belli edemeyişim.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!