Bir yetmezlik var benim içimde
Kozasından çıkaramadığım gülüşlere __dair
Baharı müjdeleyen rüzgarlar ve kumrular __ eksik
Nereden çıktı bilinmez
ölümü düşledim bu gece
paçavraya dönmüş bir otobüs
bense hemen yanıbaşında ama...
Dokunmak istedim biran
İrkilerek çektim elimi daha uzatmadan
Gönül pencerende ötsün kuşlar
Sen yine güneşe dön yüzünü
Kanatlanıp uçarlarken gözlerinden
Getirsinler seni gökkuşağından içeri
Her rengin güzelliğine boyan,
İkliminde yaşayayım…
Çoktandır kuru bir dal gibiyim, şiirsiz
Doğaçlama türküleri bozuk artık kaldırımların
Zanaatsiz bir insancasına
Damarları kurumuş, yobaz bulut kümelerinin
Hava almak için birkaç kedi çıkmış yazlıklara
Yarım yamalak bir sevda bu;
Sonunu kestiremediğim
Ağaç arkalarına saklanılan bir oyun gibi,
Güneşle açacak nilüfer gibi.
Nerede kalmıştık? ? ?
hımm...
Hatırladım.
Ne Olduğunu bile anlamadan,
tepe taklak düşüverdiğimiz bir çukurda
Ayağımız karıncalanıyor
Yeşil trenler geçer gecenin üstünden
Karanfil kokulu bulutları delerek
İnleterek karanlıkları
Katar katar öyküleri dökerek geçer.
Camları buğulu yüreklerde dillenir ve dellenir
Karanlıkta Aranmaz o Gülenaydınlık
İpil ipil yağıyorken gözlerinde yıldızlar
rüzgar eser küllerinden doğar yağmurlar
yadigarın aşk olmuşsa düşler benimdir.
Köpük köpük deniz gülyüzü
Güneşin ardına saklanır karanlıklar;
Bir kararsızlık yaratır gökyüzü
Hesap sorulmaz olur aydınlıkta.
Korkutsa da bir kibrit alevi
_______________Yakan bulunmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!