Birazdan kalkıp gideceğim şu tahta kurularının yediği banktan;
Ben yürürken ve bana bakarken içimle konuşmaları duy,
Yani,
Arkama bakmadan,ve oturduğunu bilmeden orda,
Adımlarım hep ileri giderken,
İçim geriye yol alıyor,
Ve artık özlemlere yelken açıyorum sevgilim...
Demelerimi...
Kayıt Tarihi : 23.4.2011 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!