Ömrümün güzelliği; hoşgeldin
Ne çabuk geldin!
Beklemiyordum seni oysa:
Tam alışmışken yalnızlığıma
Tam çekilmişken kabuğuma
Sen her zaman yanımdaydın
İlk yürüdüğümde,ilk karnemi aldığımda
Senin ellerin takmıştı ilk beyaz tokamı
ve ellerin taramıştı ilk saçlarımı.
...
Sen her zaman yanımdaydın
Ayrılık benim en kötü bestem
Bugüne kadar gözlerini yazardım notalara,
gülüşlerini,
ve aşk kokan yüreğini!
Şimdi ise ben birbaşıma
Yine eskisi gibi,ve bu son bestem
O ki,
Gül cemaline sayfa sayfa,satır satır
Övgüler yazılan
Ateş-i narında yakıp kavuran
Dergâhında nice Yunus'ları,İbrahim'leri
Susuz bırakan
Güller, o çok sevdiğim kırmızı güller
Birgün gelecek solacak
Onca renk arasından,sarıdan,kırmızıdan,yeşilden
Maviden ve mordan
Birgün bakmışsın ki bana yanlızca siyah kalacak
Papatyalar eskisi gibi kokmayacak artık
Bir acım var benim
Bir sancım var geçmek bilmez uzun gecelerde
Ne yapsam kâr etmez
Yüzüm güler benim sanırsınız ki siz, hiç derdim yok
Öyle mutluyum sanırsınız ki;
Ben hep kendimi kandırırım
Çocuktum;
Ölmek ne idi,ölmek nasıl birşey di
aklım ermiyordu.
Zaten kandırmışlardı beni
Dediklerine göre babam uzak bir yere gitmişti
ve uzun bir süre gelmeyecekti.
Hey çocuk!
Dinle sana söyleyeceklerim var
Mutlusun değil mi?
Şairin dizeleride senden yana bak
Okudun mu?
Uzun bir hikâye anlatacağım dostlar...
acıyı sığdıracağım belki birkaç satıra
aradığım ve bulamadığım bir silüeti anlatacağım size
İklim'di adı
bir nevi 5.mevsim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!