Seyyah Şiiri - Ahmet Polat

Bir rüyadan uyanarak baktım sana
Öyle bir rüya ki hayallerimden daha güzel
Bir sevginin son çalan ve en güzel bestesiydik biz
Sen habersiz yaşarsın tüm bunlardan.

Sevgi bir ömür olurdu
Sen daha yolun başında başkasına vermiştin o ömrü
Çocukken iyi bitse de her hikayenin sonu
Büyünce Anladım gerçek hikayeler acıyla başlarmış.

Sen dünyanın herhangi bir yerinde
Birileriyle habersiz izliyorsun hayatı.
Bense İstanbul'un göbeğinde yalnız...
Sen kendi hikayene şair oluyorsun bense acıklı bir hikayeye başrol...

Sana son bir sözüm var
Yaşa hayatını istediğinle
Ama şunu unutma kimse izlemeyecek senin filmini
Biri hariç, o filimde başrol olmak isteyen ben...

Sen uzaklara gitmeyi tercih ettin.
Olsun, garip bir seyyah gibi arayacağım sevgini.

Sen hikayemi kötü başlattın.
Ama olsun belki mutlu sonla biter,
Çocukluk hikayelerim gibi...