Henüz baharımı yaşarken,
şuh bir kadın,kalmıştı belleğimde,
hala,onu hatırlarım,
ama,ne kadındı o,ne kadın.
O simsiyah gözleriyle,sana bir bakmaya görsün,
dikkat ederdim,gözüm gözlerinde kalmasın,
insanı,kirpiklerinin gölgesi bile,takar peşine;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta