Şeytanın Eşi Şiiri - İbrahim Coşar

Tarihi bilmezde şeytanın eşi
Balçıkla sıvamak ister güneşi
Samsun’da özgürlük ateşi yandı
Kimse söndüremez yanan ateşi.

Padişah emriyle çıkmıştı yola
Bu yolda vermedi bir anlık mola
İdam fermanı da durduramadı
Ölüme yürüdü halkla kol kola

Erzurum ve Sivas, sonra Ankara
Halsiz bırakıyor kanayan yara
Düşmanı denize dökme uğruna
Nice şehit verdik bu topraklara

Cumhuriyet ilan edildiği gün
Padişah o anda edildi sürgün
Sonra şeyhler, şıhlar ve tarikatlar
Günün şeytanının dedesi üzgün

Huzuru sağlamak en güzel işti
Tüm Anadolu’da hayat değişti
Köylüler efendi, işçi emekçi
Hepsinin aklıyla şekli değişti

Gün geldi o güneş toprağa düştü
Akbabalar, devletine üşüştü
Satılık kalpleri satın alarak
Böle böle, sinsi sinsi dövüştü

Bu millet şeytanı görecek bir gün
Sanmasın bu devran sürecek her gün
Külünden doğmayı bilir bu millet
Şeytana dersini verecek bir gün

24.10.2025/Samsun