Seyrüsefer Şiiri - Ahmet Erdikut Altuğ

Burası dipsiz bir kuyuymuş, bilemedik
Kuyunun başı doğummuş ki, göremedik
Dibi ölümmüş onu da daha tadamadık
Bak hele Seyrüsefer bu seyri hayat

Ne demeye konmuşsak buraya
O konu da duyduklarımızla yetindik
Her seferinde düşmekte yetenekliydik
Genellikle haince itildik

Sanırım herkesin kuyusu ayrı
Herkes aynı yere de düşmüyor
Düşe kalka yürünüyor
Kimisi cennete
Kimisi cehenneme
Kimisi ikisine de

Kiminde huriler bekliyor
Kiminde yeni bir kuyu
Neyse bunun huyu
Bazen hiç çekilmiyor

Geldiğimiz Kuyunun üstü görünmüyor
Zaten insanların sevgisi de ölçülmüyor
Terzi dikmiş elbiseyi
Giymeden buradan geçilmiyor

Dibe dip mi gerek
Buradan seçilmiyor
Hayat seçimlerden ibaret
Seçilmeden geçilmiyor

Aşk karışık mesele
Yaşanmadan insan olunmuyor
Sevgi gören gönül
Allah görmüş gibi oluyor

Nefse dizgin vurmak gerek
Nefis’i bulmak gerek
Yoksa dizinin üstüne düşerek
Düşkün düşüş gerçekleşiyor

Kuyumuz dipsizdir
Bu dizeler eşsizdir
Eşsiz insan nene gerek
Sen sen ol
O da seni seven
Gerisi nene gerek