Dökülürken dudaklarından nağmeler,
Canlanır ay, güneş,yıldız
Süzülürken sözcükler içten içe
Yanar bir sevda, kül kalır
Devinim ederken kelimeler
Ben hep aynı yerde solurum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta