Çün Azerbaycandır adım tarihde fırsat bulmuşam
Yakamdan el çekibdiler müstekil, azad olmuşam.
Derdim çokdur yaralıyam Araz bölüb iki yere,
Ayrılığa dözemmirim o tay, bu tayda kalmışam.
KİŞİNİN İÇİNDE
Cesaretle diye bilsə sözünü,
Cana gelir söz, kişinin içinde.
Her kişiye, kişi dimek olarmı,
Biri olur, yüz kişinin içinde.
Vahdeti-vücudun mengenesinden,
Bir addım kenara çıka bilmirik.
Dövrandan, zamandan kalırık dala.
Göz açıb qabağa baka bilmirik.
Ebamız deyişib, sufiyik yene,
Bu dünyanın zindanında döyüldükce insan oğlu,
Zamanların kesiyində kamilleşdi, artdı ağlı.
Sine gerdi tufanlara, zülmetleri yarıb kecdi,
Yorulmadı tarihlerde, tarihleri yorub keçdi.
Kürsü verin, kürsülerden öz sesimi kaldırım,
Kürsüdeki boşlukları haykırarak doldurum.
Nadan tutsa kürsüleri, vay halına milletin,
Kürsü verin nadanları başa salım, kandırım
Insanlar Tanrıdan uzaklaşıblar,
Iyini, kötüden ayıra bilmir.
Zalıma dövleti batmanla verir,
Mezlumun karnını doyura bilmir.
Feleyin çarhısa tersine dönür,
Insan yarandı söz ihtiyac oldu,
Söz insanın başına bir tac oldu.
Sözle derk eyledi insan özünü(kendini)
Sözle didi eyrisini düzünü.
Tanrı seni yaratanda, gör ne güzel pay yaratıb.
Öyle tüzüb boy-buxunu, meleklere tay yaratıb.
Gezlerinden nur tökülür, her bakışın canlar alır,
Kipriklerin kaman oxu, kaşlarını yay yaradıb.
Zaman addımladı, tarih kocaldı,
Bin yıllar dalınca, bin yıllar keçdi.
İnsan kamilleşdi, akıl ucaldı,
Nesiller dalınca, nesiller keçdi.
İnkişaf, tarakkı olsa da böyle,
Bahtafer sayardım ban da kendimi.
Akıllı, kemallı yarım olaydı.
Ne var isteyirdim, ne de ki, dövlet,
O, benim dövetim, varım olaydı.
Dindirende can diyeydi sözüme,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!