Ellerimi tutsaydın eğer;
Böyle yalnız kalır mıydım?
Bir kuş olup kanatlansam da uzaklara
Binlerce km özgürlük mü?
Ellerimi tutsaydın eğer;
Ben varım
Gölge düşmüş köşesindeyim
Ay aydınlık hayatınızın
Sıkı sıkıya kundağına sarılmış
Bebeğiyim annenin
Ne aşklarda eskimişim
Senden bi_haber ben
Ne aşklara mezar olmuşum
Mayin tarlasinda
Seni arayan ben
Gözlerime bak, en derine.
Kendine sor en dipte kaldığın anda.
Aslında ben senin bir gölgenim
Ne zaman sokağa çıksan
Bir köpek sadakatiyle, ardın sıra gelen.
Bazan korkuyorsun böyle olduğunda;
Kardan adam öldü, güneş çarpmasıyla
Sevdası çığ gibiydi,soğuk ve tehlikeli
Ekspressiz bir otobüs gibi kenti dolaştı acısı
Son seferde şöfüre kendisi...
Önce çocuklar ağladı, sonra karakış
Gitti kardan adam bahar gelince,gitti
Burada kar yağıyor
Unuttuğundan mıdır?
Saçlarıma aklar konuyor
Sevdayı, aşkı, umudu
Çiğneyip
Karda yürür misali
Kimsin sen?
Aldirmadan mevsime,
Sevdaya, yuregime kusku duymadan
Kapimi calan!
Kar yollari kapamisken,
Sen olmasaydın eğer
Kalem kağıda alışır mıydı?
Sen olmasaydın;
Kalem kağıda hançer,
Kağıt kaleme uçurum değil miydi?
Sen yoksan;
Tanrı'ya kurban ettim sevgilimi
Zamansız, takvimsiz bir akşam sonrası
Bileklerimde çırılçıplak acının izi
Dudaklarımda geç kalmış arsız bir tebessüm
Beni ben yapan ne varsa:albümlere saklıyorum
Kuçaklaşıyorum ölümle, birdaha kavuşamayacağız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!