İKİLEMİNİN KIYISINDA
An gelir.
Bir andır o.
Tükendiğini görürsün.
Ne hayallerin,
Ne de umutlarından
İNSAN
İnsanım isyanım insan yanımdandır
Haramilerin korkuları bundandır
Tek dertleri sonsuz bir saltanattır.
İnsanım derdim aç yatandır.
KAĞNILAR
Geceye kağnılar ağır ağır yük taşır.
Mazı sesinin ahengi ile birlikte taşır
Bazen yük bazende acı hasret taşır
Kimi zaman da çocukların sevincini.
KAPILIP GİTME
Acılarınla bakma öyle derinliğine
Gülüşlerine ruhumu verdiğim
Umutsuzluğunla vurma kıyına
Yelkenine rüzgar olduğum.
KAPIMI
Karı delip göğe merhaba diyen,
Gecenin ayazını göğüsleyip direnen,
Bir kardelenin umudu gibi,
Senin kapımı çalma umuduydu benimki.
KAVGA
Tükenmişlikten alıp beni
Kavgana katan sevgilim.
Bu kavga küllerimizden
Kendimizi yeniden varetmedir.
KENDİLİĞİNİN ARAYIŞI
İkileminden tekilliğinin çıkışıdır,
İç çatışmanın serüveni.
Kendiliğinin arayışı bazen Alaçatı’da,
Bazen olur olmaz anlıkta ve yerde.
Başlamışsa içelliğine yolculuğun,
ÖYLE BAKMA
Öyle bakma yeşil kederli gözlerine
Tanıktır onca acınası anılarına
Gözlerin derin bir sonbahar gibi,
Sararan saçlarında saklar yarınlarını.
SEN OLACAKSIN
Anladım ki,
Bu hayatta haz alacaksam
Ya da kederleneceksem,
Seninle olacak bu her neyse;
Senin varlığınla çoğalacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!