Şeyda Bülbül Şiiri - Mustafa Bilgili

Bir sen söyle şeyda bülbül,
Birde beni dinlesinler,
Hangimiz daha dertliyiz?
Senin gülünü koparmışlar,
Sen gülüne ağlıyorsun,
Benim canımı aldılar tenimden,
Benim göz yaşımı kuruttular,
Benim adımı bile unutturdular,
Beni dertlere düçar ettiler,
Beni doğduğuma pişman ettirdiler,
Hangimiz daha dertliyiz söyle şimdi?
Yine ilkbahar gelecek elbette,
Senin gülün yine açacak,
Sen yine şakıyacaksın eskisi gibi,
Benim tutar bir dalım kalmadı,
Benim gülüm de yok artık,
Söyle şeyda bülbül söyle,
Ben artık nasıl güleceğim?
Bu dert beni çok yaşatmaz,
Acılar içinde öleceğim,
Hangimiz daha dertliyiz?
Sen gülüne değil de,
Benim halime ağla,
Ağla da yüreğimi birde sen dağla,
Gönlüm ferman dinlemedi,
Bir vefasıza kul oldu,
Önceleri altın idi,zümrüt idi,
Şimdi kıymetsiz bir pul oldu,
Ben ağlayamıyorum artık,
Sen ikimiz için de ağla,
Hem kendi gülüne, hem benim gülüme,
Haydi gel beraber gidelim,
Özlediğimiz o güzel ölüme.

04.03.1997