Şey acaba Şiiri - Sungur Sefa

Şey acaba, bir bakarmısınız.
Uzaktan gördümde bu akşamın karanlığında.
Öyle kıvrılırken sokağın kenarında.
Sarışınlığınız carptı heralde,sendeledim.
Herneyse işin aslı seni birine benzettim.
Hani suretin benziyorda, gerisi benzemiyor.
Şimdi o olsa cek, git, başımdan der.
Döner bir de küfrederdi.
Attırırdı kafamı, kolundan tuttuğum gibi.
Sürükleye sürükleye götürür sahile..
Başlardım hafiften şiirler tüttürmeye..
Hani hoşuna giderdi, anlardım gözlerinden.
Yinede her şiirin sonunda başlardı sövmeye.
Ulannn, derdim senin ben,bir an gözleri değince gözüme.
Boşalırdı elim,ayağım buz tutardı her yanım.
Çeker giderdi ben hep arkasından bakmaya alışkındım onun.
İşte böyle gecerken zaman, biz bir olaydan sebep.
Terkettik mahalleyi bir_iki sene..
Geldiğim gün evlenmiş, koştum yetişdim düğüne.
Kacırıcam koymuşum kafaya, şöyle izledim uzaktan.
Mutluydu, gülüyordu.
Benim şiirleri dinlediğinden daha yıldız gözleri.
Anladım çok geç kalmışım, döndüm geri.
Ağlıyordum ne zaman dır yaş dökmemiş gözler.
Neyse cabuk topladım kendini..
Gittim bir gün evinin önüne. kocası işe gitmiş.
Bize yakışık kalmaz, hiç gözükmedim ona.
Ona yazdığım son sözümü koydum kapının altına.
SEN BENİN MİLADIMDIN ŞİMDİ SONRANI YAŞIYORUM.
Eeee işte böyle, seni de yordum, evinde baya uzakmış..
Neyse ben kaçar, sarışınlığın sana emenet,.
Can yakmasın dikkat et..