Bir tutam şey daha düştü
Yüreğimin tam orta yerine,
Hergün çoğalan o şeyi bilir misin?
Şey işte,
O,anlatılamayacak kadar tabiri olmayan şey.
O şey...
Kelime karşılığını bulamadığım,
Ama içimde kusursuzca büyüttüğüm o şey.
O şey,sence ne?
Oysa öncelerde çok küçük birşeydi o şey,
Ama neydi?
Ne olduğunu kimseler bilemezdi,
Ben de bilmelerini istemezdim zaten.
Nerden bilebilirdim birgün,
Saklayamayacağım kadar büyüyeceğini o şeyin.
O şey,
Sanki henüz kendine,
Sözlüklerde bir yer edinememiş bir kelime.
Yani öylesine yeni,öylesine keşfedilmemiş,
Öylwsine taptaze.
O şey,
Seni kendisiyle bütünleştiren,
Beni her seferinde parçalara bölüp,
Yeniden şekillendiren.
O şey,sence ne?
O şey,
Sen üzüldüğünde içimdeki acıyla başkaldıran,
Kızdığında bana ve görmek istemediğinde beni,
Kalbime dört koldan saldıren...
O şey,
Gözümden kendine haz gözyaşlarını akıtan,
O şey,
Yokluğunda;
Kokunu odamdan,
Hayalini gözlerimden eksik etmeyen...
O şey,sence ne?
Yani sözün kısası sevgilim,
Birşey var işte bilmediğim.
Ve belki bir gün ne olduğunu,
İlk ben keşfedeceğim.
Ne olduğunu bulduğum o şeyi,
İlk sana söyleyeceğim.
Ve o şeyi kalbimde,
Seninle büyüteceğim.
Kayıt Tarihi : 5.11.2005 02:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!