her sevgi bedenimden bir şeyler aldı
biçare umudlarım köpükten taş oldu
sevemem sevmiyeceğim!
insandı, topraktı, halktı sevdiğim...
çekmediğim çile, azapta kalmadı
sevemem sevmiyeceğim!
daha dün sevmiştim zümrütü ankayı
nihayet o da gagaladı, aldırmadı
sevemem sevmiyeceğim!
ya ben sevmedim, sevenimi bilmedim..
ya sevgi diye boş yere avundum
sevemem, ben sevmiyeceğim!
Kayıt Tarihi : 25.11.2011 12:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!