Sevmeyi Hatırlamak Şiiri - Sinan Bayram

Bir ses duydum içimde,
Adını fısıldıyordu rüzgâr.
Gözlerimle değil,
Kalbimin hatırladığı bir yerden tanıdım seni.

Ne vakit gün batımı kızıla dönse,
Yüreğim bir anlığına sen olur.
Bir kuş kanadında geçer adın,
Bir gülün kokusunda yankılanır sessizliğin.

Sana doğru yürüdüm hep,
Yollar değişti, şehirler sustu,
Ama içimdeki yön hiç şaşmadı.
Çünkü aşk —
Bir harita değil, bir sezgidir.

Bir kez dokundun ellerime,
Zaman durdu.
Bir an, bütün dünya nefesini tuttu sanki,
Ve ben o anda anladım:
Aşk, kalbin sonsuzluğu bir anlığına hatırlamasıdır.

Senden önce her şey eksikti,
Senden sonra her şey tamam değil ama anlamlı.
Çünkü sen,
Eksik yanlarımı bile sevmeyi öğrettin bana.

Gözlerinde kaybolmak korku değil, huzurdu.
Sanki orada kendimi bulur gibi oldum,
Bir ömrün beklediği cevabı duyar gibi.
Ve her gülüşünde,
Kendime yeniden inanmak istedim.

Bazen uzaklaşırsın,
Ama rüzgârın bile senin kokunla dolu.
Bazen sessiz kalırsın,
Ama sessizliğinde bile bir şarkı var bana ait.

Aşk, belki de budur:
Birini düşünmeden bile hissedebilmek,
Bir kelimeye sığmayan bir varlığı sevebilmek.

Eğer bir gün yollar ayrılırsa,
Bilesin —
Ben seni kaybetmem.
Çünkü sen,
Benim içimdeki en kalıcı yankısın.

Ve ben,
Sana her baktığımda,
Dünyayı yeniden sevmeyi hatırlıyorum.

Sinan Bayram