Sevmek, bir kelime değil aslında,
Bir bakışın sessizliğinde saklı.
Bir dokunuşta bin ömür başlar da,
Adı anılmaz, yürekte yankılı.
Sevmek, bir gönül işi — incelik, sabır.
Ne karşılık bekler, ne de övünür.
Bir çiçeğin açışını seyreder,
Ve bilir ki güzellik geçicidir.
Bir gün, yağmurun sesinde bulursun onu,
Bir gün, bir çocuğun gülüşünde.
Bazen bir sokak lambasının altında,
Bazen kendi sessiz düşünde.
Sevmek, sahip olmak değildir,
Gitmesine de razı olmaktır bazen.
Bir kuşu avuçlarında tutarken,
Kanatlarını kırmamaktır sevmek.
Sevmek, bir aynadır —
Kendini görürsün bir başkasının gözünde.
Ama korkarsın,
Çünkü her sevgi biraz da kendini kaybetmektir.
Sevmek, zamanın ötesinde kalmak,
Bir anı, bir nefesi kutsamak.
Kırılmak, susmak, affetmek,
Ve yine de inanmak.
Çünkü sevmek, ölümsüzlüğe dokunmaktır,
Bir kalpte iz bırakmakla değil,
Bir kalbi var etmekle olur.
Bir nefesin içinde bin anlam bulmakla.
Ey kalbim,
Sen çok sevdin, çok yandın,
Ama bil — her yara bir dua olur sonunda.
Ve her sevgi,
Bir gün kendine döner, ışık olur.
Sevmek budur işte:
Bir ömür boyunca yanmak,
Ama hiç sönmemek.
Bir kalpte yer açmak,
Ve o kalpte sonsuza kadar kalmak.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 2.12.2025 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!