Sevmek Neymiş Şiiri - Deniz Gece Mavisi

İmkânsızlık nedir bilir misin sen?
Soluna saplanır acısı,
Yatak, yorgan, yastık bile halden anlamaz.
“Geçsin, bitsin” dersin bu sancı,
Ama nafile…
Girince yüreğe aşk,
Dolunca gözlere yaş,
İstesen de ağlayamazsın.

Boğazında koca bir yumru,
Dilinde yarım kalmış bir şarkı.
Aşkın ne demek olduğunu,
İşte o an anlarsın.

Bazı geceler dualar edersin,
O mutlu olsun diye…
Gözlerini düşündüğün anlarda
İçini sarar bir huzur,
Ama dudaklarından dökülmez tek bir söz.
Dost olur sana bir paket sigara,
Üst üste yakarsın,
Sevişirken dudaklarınla izmarit,
Yine de onu ararsın.

Eline aldığın bir eşya,
Hatırlatır maziyi.
Dalıp gidersin çok uzaklara…
Gecenin kör vakti uykun bölündüğünde,
Severken unutamamak neymiş
O zaman anlarsın.

Ayaklarında prangalar,
Dilinde kelepçe,
Nereye dönsen kanar.
Başına çektiğin yorgan bile
Anlamaz seni.
O zaman fark edersin
Boş beleş gezdiğini…

Ve gözlerini kapatsan da kurtulamazsın.
Her köşede bir hatırası,
Her şarkıda onun izi…
Susarsın, ama suskunluğun bile bağırır içinden.

Sokak lambalarının altında yürürsün,
Gölgenden bile kaçar senden
İçindeki yangını ne su söndürür,
Ne de zamanın paslı elleri.
Yakıldıkça anlarsın
Aşk sadece mutluluk değil,
En derin acının adıymış.

Yutkunursun, taş olur boğazında.
Gecenin köründe dumanlara sarılırsın,
Her nefeste onun hayalini ararsın.
Ve işte o zaman öğrenirsin,
İmkânsızlık denen şeyin aslında hayatın ta kendisi olduğunu bir gün anlarsın

Ellerinin neden acıdığını,
Gözlerinin neden dolduğunu,
Yüreğindeki o sancıyı,
Yüzüne tokat gibi vurur hayat,
Ve anlarsın;
Sevmek neymiş...
10.09.2025 11:13