Beethoven tek bir kadını çok sevdi hayatında. Ona mektuplar yazdı, onun için besteler yaptı. Adını hiç kimseye söylemedi. Kimse bilmedi onun sevdiği kadının adını.
Senin adını da saklayacak biri olacak bir gün ve herkesten çok seveceksin onu bir gün…
Onu çok sevdiğini haykıracaksın ama asla adı çıkmayacak dudaklarından. Aranacaksın onu her gittiğin bulvarlarda, her gittiğin şehrin kalabalıklarında…
Sonra o şehrin ıssızlıklarına dalacaksın.
Bakınacaksın görebilmek için onu. Bakınırken dudaklarının kıyılıklarını ısıracaksın.
Gözlerin dolaşacak en yeşilinden bir yaprağın dalının altında, onunla oturduğun yerlere tekrar nefes almak için gideceksin…
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta