Sevmek Şiiri - Sinan Bayram

Sevmek…
Bir söze sığmaz, susuşta büyür,
Kalbin en derin yerinde yürür.
Bir bakışta başlar, bir ömre sığmaz,
Gecenin özüdür, sabaha uymaz.

Sevmek…
Bir yarayı öper gibi sessiz,
Bir çocuğun gülüşü kadar temiz.
Ne menfaat ister, ne de ödül bekler,
Bir kalpte filizlenir, kendiliğinden.

Bazen yoldur, bazen yoldaştır,
Kimi zaman vuslat, kimi zaman kıştır.
Ama her hâlükârda bir iz bırakır,
Ya sarar, ya da içini yakar.

Sevmek…
Birini olduğu gibi bilmek,
Eksikleriyle de sevebilmek.
Dokunmadan bile içini duymak,
Ve asla vazgeçmemek… İşte sevmek.

Sinan Bayram