Sevmedim büyümeyi Şiiri - Yasemin Güven

Evim neresi bilmiyorum göçebe kuş gibi oradan oraya savuruyor hayat beni...
Nefes alışlarım kalp atışlarım değişti sanki belkide onlarda çok yoruldu benim gibi...
Biliyormusun ağlamaktan göz pınarlarım kurumuş içim almıyor artık
Attıklarımı...
Bu gece sen geldin yine aklıma düşüncelere daldım keşke dedim zaman geriye aksa...
Özlemişim hasret kalmışım kokuna sesine gülüşlerine ama yoksun biliyorum olmıcaksın...

Bana sakın ağlama dedin üzülme bilemedim ansızın ellerimi bırakıp gidiceni...
Kimseleri koyamadım yerine sen gibi bakamadım gözlerine kimse sen gibi bakmıyordu...
Bazen kuş kelebek konuyor pencereye sen geldin sanıyorum ama sonra gidiyor...
Biliyorum sen hiç unutmadın beni bir başıma koyup gitmedin gidemedin ben gibi...

Neden gelmiyorsun artık rüyalarıma sarılıp koklamıyor ben burdayım demiyorsun...
Ben çok özledim seni senle geçen güzel günlerimizi hayallerimizi sevinçlerimizi...
Salıncak kurup sallanmamızı mahalle maçı yaptığımız günlerimizi keşke o günde kalabilseydik...
Neden büyüdük ki biz büyüdük ayrıldı yollarımız kader bir oyun oynadı seni benden kopardı...
Ben hiç sevmedim büyümeyi sensiz nefes alıp yaşamayı sensiz yatıp uyumayı çok özledim abimmm...

YASEMİN GÜVEN