Sevme arkadaş öyle bir gün olur ki bir yaprak peçete kadar değerin kalmaz gözünde sevginin
Birde Bakmışsın dış kapının mandalı olu vermişsin yıkar bütün dünyanı susarsın yinede çünkü seviyorsun sevme arkadaş karanlık gecelerin sessizliğini bozar sessiz ağlayışların yatağında ağlarsın Sabah olsa diye beklersin
Sığdıramazssin uykularını gecelere
Beklersin beklersin ki bir sözü gel çay kahve içelim desinde göreyim dersin koşarsın mutluluk dolu yanına gider gözlerine bakarak şunu söyleyeceğim diye hayal kurarsın ama yanına gidişde baktığında gözlerine Unutursun işte her şeyi
Söyle şimdi sevdikde ne oldu ben sana söyleyeyim arkadaş o artık başkası olmuş o artık başkası olmuş
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta