Bütün sevgililer
Geldi, buluştu
Sen yoksun hâlâ
Rebeka
Sarı, al, yeşil, mavi
Üşürken yalnız odalarda düşlerim
Aynalarda dalıp gittiğim sensin
Sığınacak limanım
Tutunacak dalım
Sen benim çaremsin
Her ayrılık binlerce
Özlem saklar içinde
Yaşam sen varsan güzel
Sen yoksan işkence
Gözlerim asılı kaldı
İlkyazları yaşamadan
Düşsem de sonbahara
Gözlerinin yeşili yeter bana
Hazanların âdetidir
Eksilsem de kasımlarda
Göçebeydim bir zamanlar
Kardeş kardeş yaşıyordum
Doğaydı tek sorunum
Yıllar sonra baktım ki
Savrulmuş bir baharda
Yedi telli sazımızla
Sesimizi kanatmayan nağmelerde buluşalım
Yeni bir milat olsun
Hüzün varsa altında
Bu gök yüzü neye yarar
Güneşi beklerken umutla
Geceyi bulduk odamızda
Gökyüzüne dair düşlerimiz
Tükendi bir daha
Şafağa yürüdük yalınayak
Ardındaki tarih ile
Sarayburnu Kadıköy'e bakar
Kız Kulesi masallarda
Beşiktaş'la selamlaşır Üsküdar
'Çekiç sesleri gelir doklardan'
her ayrılık öncesinde
eşiğe bir
umut koyar kırmızı
rengi değişse de
bazen yaşamın
Gün ışığı görmüyorsa özlemin
Umutların harman olmuş neyleyim
Aklı kullanmaya engelse öfken
Duyguların kervan olmuş neyleyim
Gece yalnızlıkta, dağlar masalda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!